مجموعه‌ی حاضر تلاش موفقی است در زمینه‌ی یافتن مشترکات موسیقایی بین دو فرهنگ ایرانی و ترکی (عثمانی). ایده‌ی اصلی ساناز نخجوانی، ایده‌پرداز آن، نه ارائه‌ی یک موسیقی تلفیقی بلکه ارائه‌ی مجموعه‌ای است که در آن بتوان موسیقی‌های دو فرهنگ را با یک‌دیگر مقایسه کرد. در سی‌دی اول دستگاه سه‌گاه در موسیقی ایرانی با مقام سه‌گاه در موسیقی ترکی در کنار هم ارائه شده‌اند تا به نوعی عمل موسیقایی این دو فرهنگ کلاسیک هم‌جوار در دو «مایه‌ی هم‌نام» (بیشتر از دیدگاه مُدال) با هم مقایسه شوند. سی‌دی دوم به بازشناسی و مقایسه‌ی عملی ویژگی‌های دو فرهنگ موسیقایی ایرانی و ترکی با تکیه بر نقاط مشترک آنها در اجزای مختلف موسیقی می‌پردازد. بنابراین قطعات مختلف به شکلی از دو کارگان موسیقی کلاسیک ایرانی و ترکی انتخاب شده و یک به یک مقابل هم اجرا شده‌اند تا دربردارنده‌ی نقاط مشترک مورد نظر باشند. معیار این انتخاب شباهت مُد (یا مایه)، شباهت پرده‌ی «قرار» و «ایست»، قرابت فرم‌گونه‌ی موسیقی و موارد دیگری از این دست و گاه ترکیبی از این موارد بوده است.
(برگرفته از یادداشت ساسان فاطمی در بروشور آلبوم)
رهاوی ۱
کاری از ساناز نخجوانی
مقایسه‌ی عملی موسیقی کلاسیک ایرانی و ترکی
سرپرست اجرا: احسان ذبیحی فر
خوانندگان: مجتبی عسگری و ارسین چلیک
اجرا: گروه رهاوی
ناشر: موسسه‌ی فرهنگی هنری ماهور
سال انتشار: 1392
نوازندگان گروه رهاوی:
بکر شاهین بال‌اوغلو: عود
سلجوق ارارسلان: کمانچه کلاسیک
نورالله کانیک: نی
کامل بیلگین: دایره
انگین بایکال: بندیر و کدوم
ساناز نخجوانی: قانون
احسان ذبیحی‌فر: کمانچه
یمین غفاری: تار
مهران امیراصلانی: تمبک
میکس و مسترینگ: سلجوق ارارسلان